ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದೆ ಮೋಡಿಯ ಮಾಡಿದೆ

ಕಣ್ಣಲ್ಲೆ ನೀ ಏಕೆ ಕರೆದೆ
ಕನಸಲ್ಲಿ ನಿನ ಬಿಂಬ ಕೊರೆದೆ
ಮನಸಲ್ಲಿ ಹೊಸ ಮಂಕು ಸುರಿದೆ
ತಲೆಗೆಲ್ಲ ಸವಿ ಮತ್ತು ಏರಿದೆ

ನೋಡಿಯೂ ನೋಡದೆ ಮೋಡಿಯ ಮಾಡಿದೆ
ಅನವರತ ನನ್ನನೇಕೆ ಕಾಡಿದೆ
ನಿನಗೇನು ನಾ ಕೇಡು ಬಗೆದೆ
ಬಡಪಾಯಿಯ ತ್ರಿಶಂಕು ಮಾಡಿದೆ

ಗಗನಕೂ ಭುವಿಗೂ ಜೋಕಾಲಿ ಆಡಿಸಿದೆ
ನನಗೆ ನಾನೇ ನಗುವ ಹುಚ್ಚು ಮೂಡಿಸಿದೆ
ಜನ ಜಾತ್ರೆಯಲೂ ಏಕಾಂಗಿಯಾಗಿಸಿದೆ
ನೋವುನಲಿವಿನ ಭಾವಸಾಗರದಿ ಚಕ್ಷು ನೆನೆಸಿದೆ

ಸಾಕಿನ್ನು ಸೂರ್ಯಚಂದ್ರರ ಕಣ್ಣಾಮುಚ್ಚಾಲೆ
ಕಳುಹಿಸು ಅಪೂರ್ವ ಮಿಲನದ ಕರೆಯೋಲೆ
ಈ ಪ್ರೇಮ ನೋಡಿ ಜಗವೆಲ್ಲ ನಾಚಲಿ
ಒಂದು ಕ್ಷಣವಾದರೂ ಈ ಬಡಪಾಯಿ ಬದುಕಲಿ
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ಡಿಸ್‌ಕ್ಲೇಮರ್: ಇದು ನನ್ನ ಸ್ವಂತ ಕವನ ಅಲ್ಲ. ಅಂತರ್ಜಾಲದಲ್ಲಿ ಬ್ರೌಸ್ ಮಾಡುವಾಗ ಸಿಕ್ಕಿದ್ದು. ಚೆನ್ನಾಗಿ ಇತ್ತು, ಹಾಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ಪೇಸ್ಟ್ ಮಾಡಿದ್ದೇನೆ. ಸಂಬಂಧಪಟ್ಟವರ ಆಕ್ಷೇಪ ಇದ್ದಲ್ಲಿ ದಯಮಾಡಿ ತಿಳಿಸಿ, ಇದನ್ನು ಆಕ್ಷಣವೇ ಅಳಿಸುತ್ತೇನೆ.