ವಿಮಲಳ ಹೆಸರು ಮನಃಪಟಲದ ಮೇಲೆ ಮೂಡಿದ ಕ್ಷಣವೇ, ಆರಾಮಾಗಿ ನನ್ನ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ನಿದ್ರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಸಂಯುಕ್ತಾ ಎಚ್ಚರಗೊಂಡಳು. ನಾನು ರೆಸ್ಟ್ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಬೇಕು ಜಾಗಬಿಡು ಎಂದು ಕೈಸನ್ನೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಎದ್ದುನಿಂತಳು. ಅವಳು ಆ ಕಡೆ ಹೋಗೋವರೆಗೂ ಅವಳತ್ತಲೇ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದ ನನಗೆ, ಸಾಕಿನ್ನು ಆ ಕಡೆ ತಿರುಗಿಕೋ ಎಂಬಂತೆ ಮುಖಮಾಡಿ ಸಂಯುಕ್ತಾ ಒಳಹೋದಳು. ತಾನು ಹತ್ತಿರವಿರುವಾಗ ವಿಮಲಳನ್ನು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿಯೂ ಸುಳಿಯಲು ಬಿಡದ ಸಂಯುಕ್ತಾ, ಇನ್ನೂ ನಾನು ವಿಮಲಳನ್ನು ಇಷ್ಟಪಡುತ್ತಿದ್ದೀನಿ ಎಂದರೆ ಸುಮ್ಮನೆ ಬಿಡುವಳಾ? ಅನಿಸಿ, ಆ ತಂಪಾದ ACಯಲ್ಲೂ ಮುಖದಲ್ಲಿ ಬೆವರೂರಿತು.
ಅವಳು ಬರೋಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕರ್ಚಿಫ್ ತೆಗೆದು ಬೆವರೊರೆಸಿಕೊಂಡು, ಅವಳು ಕೂತಿದ್ದ ಮಧ್ಯದ ಸೀಟಿಗೆ ನಾನು ಶಿಫ್ಟ್ ಆದೆ. ಅತ್ತೆ ಕುಂಭಕರ್ಣನ ವಂಶದ ಕುಡಿಯೇನೋ ಅನಿಸಿ, ಒಂಥರಾ ವಿಚಿತ್ರವಾದ ಸಣ್ಣ ನಗೆ ಬೀರುತ್ತಾ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದೆ. ಸಂಯುಕ್ತಾ ಬಂದು, ಅಮ್ಮ ಮಲಗಿರೋದನ್ನ ನೋಡಿ ನಗ್ತಿದ್ಯ ತಾನೇ ನೀನು? ಎಂದು ತಲೆಮೇಲೆ ಮೊಟಕಿದಳು. ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿರುವುದನ್ನು ಗಿಣಿ ಪಾಠ ಒಪ್ಪಿಸುವ ಹಾಗೆ ಹೇಗಮ್ಮ ಹೇಳ್ತ್ಯ ನೀನು ಅಂದರೆ, ನಿನ್ನ ಮನಸಿನ ಇಂಚು ಇಂಚನ್ನು ನಾನು ಬಲ್ಲೆ ಅಂದಳು.
ನಾನು:- ಹಾಗಾದರೆ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಸುಮಾರು ಎಷ್ಟ್ ಇಂಚ್ ಇದ್ಯೆ? :P
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಆ.. ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ಟೈಮ್ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸನ್ನ ಓದೋವಾಗ ಒಂದ್ ಸ್ಕೇಲ್ ಕೊಡು, ಅಳ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ.
ನಾನು:- ನೀನ್ ಅಳ್ಕೊಂಡ್ ಬರೋದ್ ಬೇಡ, ಸರೀಗ್ ಅಳತೆ ತಂದ್ರೆ ಸಾಕು :P
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಅಳತೆನೆ ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದು. ಬರಿ PJ ಹೊಡೆಯೋದ್ರಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿದ ಕೈ.
ನಾನು:- PJ ಹೊಡೆಯೋದು ಅಂದ್ರೆ ಸುಮ್ನೆನಾ... ನನ್ ಮನಸು ಎಷ್ಟ್ ಇಂಚಾದ್ರು ಇದ್ ಹಾಳಾಗ್ಲಿ, ನಿನ್ ತಲೆ ....
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಏ ಏ .. ಯಾಕೆ? ತಲೆ ಗಿಲೆ ಅಂದ್ರೆ.....
ನಾನು:- ಲೇ ಲೇ .. ತಡ್ಕೊಳೆ ಪೂರ್ತಿ ಹೇಳೋವರ್ಗು, ಕಾಯ್ತಿರ್ತಳೆ ಕಾಲ್ ಕೆರ್ಕೊಂಡು ಜಗಳ ತೆಗೆಯೋಕೆ.
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ನಾನೇನ್ ಜಗಳ ತೆಗಿತಿಲ್ಲ, ನೀನೆ ಶುರು ಮಾಡ್ತಿರದು.
ನಾನು:- ನಾನು ನಿನ್ ತಲೇಲಿ ಅಷ್ಟೊಂದು ಬುದ್ದಿ ಹೇಗೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡಿ ಅಂತ ಕೇಳಕ್ ಹೊರಟಿದ್ದೆ.
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ದಿನ ನಾಕ್ ನಾಕ್ ಸತಿ ಜೋಗದ ಗುಂಡೀಲಿ ಬಿದ್ದು ತುಂಬುಸ್ಕೊಂಡೆ :P
ನಾನು:- ಅದೇ ನಿಮ್ ಪ್ರೊಫೆಸರ್ ಅಜಿತ್ ಜೋಗಿ ಇದಾನಲ, ಅವ್ನ್ ಗುಂಡಿ ಬಿಚ್ ನಿಂತ್ಕೊತಿದ್ನಾ, ನೀವೆಲ್ಲಾ ಹೋಗಿ ಬೀಳೋಕೆ? :P
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಅಯ್ಯೋ ಅದೊಂದು ಗೂಬೆ... ಒಂದಿನನಾದ್ರು ಗುಂಡಿ ಇರೋ ಶರ್ಟ್ ಹಾಕಿದ್ರೆ ತಾನೇ... ಯಾವಾಗ್ ನೋಡು ಕಾಲರ್ ಇಲ್ದೆರೋ ಗ್ರಾಫಿಕ್ ಟಿ ಶರ್ಟ್ ಹಾಕಿರ್ತಾನೆ.
ನಾನು:- ನಿಮಗೆಲ್ಲ ಅವ್ನ ಚೆಸ್ಟು, ಸಿಕ್ಸ್ ಪ್ಯಾಕು ಚೆನ್ನಾಗ್ ಕಾಣ್ಲಿ ಅಂತಾನ?
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಹ ಹ .. ಅಷ್ಟೊಂದ್ ಸೀನ್ ಇಲ್ಲ.. ಏನೋ ಸ್ವಲ್ಪ ಜಿಮ್ ಬಾಡಿ ಇದೆ ಅಷ್ಟೇ, ಸಿಕ್ಸ್ ಪ್ಯಾಕ್ ಎಲ್ಲ ನಾನ್ ನಿಂಗ್ ಕತೆ ಕಟ್ಟಿದ್ದಿದು :P
ನಾನು:- ನೀನ್ ಹೇಳ್ತಿದ್ದಿದು ಕೇಳಿ, ನೀನೆಲ್ಲೋ ಅವ್ನೆ ಕಟ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತ್ಯ ಅಲ್ಲಿಂದ, ನನ್ ಜೀವನ ಸುಖಕರ ಆಗತ್ತೆ ಅಂತ ಸ್ಕೆಚ್ ಹಾಕಿದ್ದೆ ನಾನು :P
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಅವನಿಗೆ ನಮ್ಮಂತೋರು ಎಷ್ಟ್ ಜನಾನೋ? ಅಂದ್ರು ನನ್ ಮೇಲೆ ಒಂದ್ extra ಕಣ್ಣಿಟ್ಟಿದ್ದ.
ನಾನು:- ಅವ್ನು ಚೆನ್ನಾಗಿ ನೋಡ್ಕೋತಾನೆ ಅಂತಾನೆ ಆಲ್ವಾ ನಾನು ನಿನ್ನ ಅಲ್ಲಿಗ್ ಕಳ್ಸಿದ್ದು :P
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಹೌದಪ್ಪ .. ನಿನ್ನ ನಂಬಿಕೆನ ಉಳುಸ್ಕೊಂಡ ಅವನು.. ಹೋಗಲೊ.
ನಾನು:- ನೀನೆ ಪಕ್ಕ ಕೂತಿರೋವಾಗ ನಾನೆಲ್ಲಿಗೆ ಹೋಗಲಿ?
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಬೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚೋಕೆ ಶುರು ಈಗ
ನಾನು:- ಬೆಣ್ಣೆಗೆನೆ ಯಾರಾದ್ರು ಬೆಣ್ಣೆ ಹಚ್ಚಕ್ಕೆ ಸಾಧ್ಯಾನಾ?
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಹು.. ನೀನೆ ಇದ್ಯಲ.. ನಿನ್ನ ಮಾತಿಗೆ ಕರಗಿಹೋಗೋ ಬೆಣ್ಣೆ ನಾನು.
ನಾನು:- ಸರಿ ತಾಯಿ .. ಕೈ ಕೊಡು
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಯಾಕೋ?
ನಾನು:- ಕೊಡಿಲ್ಲಿ ಸುಮ್ನೆ?
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ತೊಗೊ
ನಾನು:- [ಕೈ ಕುಲುಕುತ್ತಾ] Many Many Congratulations :)
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಏನಿಕ್ಕೆ?
ನಾನು:- 3rd Rank ಅಂದ್ರೆ ಸುಮ್ನೆನಾ, ಅದು ಅಲ್ದೆ ೨ ಗೋಲ್ಡ್ ಮೆಡಲ್ ಜೊತೆಗೆ
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಎಸ್ಟ್ ಸತಿ ಹೇಳಿದ್ನೇ ಹೇಳ್ತಿದ್ಯೋ.. ನನ್ ಕೈ ಹಿಡ್ಕೋಬೇಕು ಅನ್ಸಿದ್ರೆ ಡೈರೆಕ್ಟ್ ಆಗೇ ಕೇಳಬೇಕಿತ್ತು. ಅದು ಬಿಟ್ಟು ಇಪ್ಪತೆಂಟು ಸತಿ Congratulations Congratulations ಅಂತ ನಾಟಕ ಮಾಡ್ತ್ಯ :P
ನಾನು:- ಆ.. ನಾಟಕಾನ? ನಂಗೆ ಅನ್ಸಿದ್ರೆ ನಿನ್ ಕೈಯೇನು, ಮೈನೆ ಹಿಡ್ಕೊತೀನಿ ಅಂದು ಬಲಗೈ ಎತ್ತಿ ಅವಳ ಹೆಗಲ ಮೇಲೆ ಹಾಕಿದೆ.
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- [ನನ್ನ ಕಿವಿ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು] ಅಮ್ಮ ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇದಾರೆ ಅನ್ನೋದು ಮರಿಬೇಡ ಪುಟಾ..
ನಾನು:- ಅವ್ರು ಇಲ್ ಎಲ್ ಇದಾರೆ, ಕುಂಭಕರ್ಣನ ಜೊತೆಗೆ...
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಸಾಕ್ ಸಾಕು.. ಮುಂದೆ ಏನು ಹೇಳಬೇಡ, ನಂಗೊತ್ತು ನೀನ್ ಏನ್ ಹೇಳ್ತ್ಯ ಅಂತ.
ನಾನು:- ಸರಿ ... I am very happy ಸಂಯು, ೨ ವರ್ಷ ಎಷ್ಟ್ ಬೇಗ ಕಳೆದು ಹೋಯಿತು. ನಂಗಿನ್ನು ನೀನು ಹೋಗಲ್ಲ ಅಂತ ಹಠ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದುದು ಎಷ್ಟ್ ಚೆನ್ನಾಗಿ ಜ್ಞಾಪಕ ಇದೆ.
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಎಷ್ಟ್ ಬೇಗಾನ? ನಂಗೆ ೨ ಯುಗ ಕಳೆದ ಹಾಗೆ ಆಗಿದೆ. ೨ ವರ್ಷದಲ್ಲಿ ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮನ ಒಂದೇ ಸತಿ, ನಿನ್ನ ಎರಡೇ ಸತಿ ನೋಡಿದ್ದು, ಸಾಕಪ್ಪ ಸಾಕು ಈ ವನವಾಸ, ನಾನಂತೂ ಇನ್ಮುಂದೆ ನಿಮ್ನೆಲ್ಲ ಬಿಟ್ಟು ಕದಲಲ್ಲ.
ನಾನು:- ಹಾಗಂದ್ರೆ ಹ್ಯಾಗೆ? ನಾನು ನೆಕ್ಸ್ಟ್ ವೀಕ್ ಜೋಹಾನ್ಸಬರ್ಗ್ ಹೋಗ್ತಿದೀನಲ.. ಆಗ ನೀನು ಬಿಟ್ಟಿರಲೇ ಬೇಕು.
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ವ್ಹಾಟ್ ? ಜೋಹಾನ್ಸಬರ್ಗ? ಯಾವಗ ?
ನಾನು:- ಹೇಳುದ್ನಲ... next week ಅಂತ
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಹು ಹು ಹು... ಏನು ಹೇಳಲ್ಲ ನೀನು ನಂಗೆ.. ಇದು ಇಷ್ಟ್ ಬೇಗ ಯಾಕೆ ಹೇಳ್ದೆ ? ಹೊರಡೋ ಹಿಂದಿನ ದಿನ ಹೇಳ್ಬೇಕಿತ್ತು ? ಏನೋ ನೀನು ...
ನಾನು:- ಇಷ್ಟ್ ಬೇಗ?? ನಂಗೆ ಗೊತ್ತಾಗಿದ್ದೆ ಇವತ್ತು ಬೆಳಗ್ಗೆ. ನಮ್ಮ ಮ್ಯಾನೇಜರ್ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ದರು.
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಓಹ್.. ಸರಿ ಸರಿ.. ಎಷ್ಟ್ ದಿನ.. ಅದ್ಯಾವಗ್ಲೊ ಒಂದ್ ಆರ್ ತಿಂಗ್ಳು ಕೆಳಗೆ ಹೇಳ್ತಿದ್ದಲ ಅದೇ ಪ್ರೋಗ್ರಮಾ?
ನಾನು:- ಹು ಕಣೆ ಅದೇ.. postpone ಆಗಿ ಆಗಿ ಈಗ ಬಂದಿದೆ. Just one month, ಹೀಗ್ ಹೋಗಿ ಹಾಗ್ ಬಂದುಬಿಡ್ತೀನಿ.
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ನಾನು ಬಂದು ಒಂದ್ ವಾರಾನು ಆಗಿರಲ್ಲ, ನೀನು ಹೋಗು
ನಾನು:- ಹು .. ಹೇಯ್ ಯಾವತ್ತು joining date ನಿಂದು?
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ನಂದಿನ್ನು ೨ ವೀಕ್ಸ್ ಟೈಮ್ ಇದೆ. ನಾನ್ join ಆಗೋ ಟೈಮಿಗೆ ನೀನ್ ಇರೋದಿಲ್ಲ.
ನಾನು:- ನಾನ್ ಇರೋದಿಲ್ಲ, ಜೊತೆಗೆ ನಿಮ್ಮ ಬ್ಯಾಚಿನ ಟ್ರೈನಿಂಗೆ ಕೂಡ ನಾನ್ ಬರೋದಿಲ್ಲ.
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಅಬ್ಬ ಸದ್ಯ .. ಒಳ್ಳೇದೆ ಆಯ್ತು.. ನೀನ್ ಬಂದು ಎಲ್ರು ಮುಂದೇನೂ ಬೇಕೂನ್ತಾನೆ ನಂಗೆ questions ಕೇಳ್ತಿದ್ದಿ.
ನಾನು:- ಹಹ.. ಅದು ಸರಿ.. ಸೆಲೆಕ್ಷನ್ ಆದ ಟೈಮಲ್ಲಿ ಏನೋ ಕತೆ ಆಯಿತು, ಅಮೇಲ್ ಹೇಳ್ತೀನಿ ಅಂದಿದ್ದಲ ಅವತ್ತು? ಏನದು?
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಏನ್ ಕತೆನೊ ?
ನಾನು:- ನೀನೆ ಆವತ್ ಫೋನಲ್ಲಿ ಹಾಗ್ ಅಂದಲೇ ?
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಅಯ್ಯೋ ನಂಗ್ ಮರ್ತೋಗಿದೆ ಹೋಗೋ
ನಾನು:- ಸರಿ ಬಿಡು
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ನಿಮ್ಮ ತೇಜಸ್ಸೋರು ನನ್ನ ತಲೆ ತಿಂದು ಕೊನೆಗೂ ಸೆಲೆಕ್ಟ್ ಮಾಡ್ಕೊಂಡ್ರಪ್ಪ..
ನಾನು:- ನನ್ನ ಕಂಪನಿ ಬಿಟ್ಟು ನಿಂಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವ್ದು ಸಿಗ್ಲಿಲ್ವಾ? ಇಲ್ಲೇ ಬರಬೇಕಿತ್ತಾ ನೀನುನೂ?
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಬೇರೆ ಬೇಜಾನ್ ಇತ್ತು.. ಆದ್ರು ನಾನ್ ಇಲ್ಲೇ ಬರಬೇಕು ಅಂತಾನೆ ಬಂದೆ.
ನಾನು:- ಓಹೋ
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ನೀನೆ ಕರ್ಕೊಂಡು ಹೋಗ್ತ್ಯ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತ್ಯ.. ನಾನ್ ಆರಾಮಾಗಿ ಹಿಂದೆ ಕೂತ್ಕೊಂಡು ಮಜಾ ಮಾಡಬಹುದು, ಬೇರೆ ಕಂಪನಿಗೆ ಸೇರಿದರೆ ಎಲ್ಲಿರತ್ತೆ ಆ ಮಜಾ?
ನಾನು:- ಒಟ್ನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ನಿನ್ನ ಚಾಲಕ ಮಾಡ್ಕೊಬೇಕು ಅಂತಿದ್ಯ..
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- ಇರೋದೇನು.. ಮಾಡ್ಕೊಂಡು ಆಗಿದೆ ಆಗ್ಲೇ :P
ನಾನು:- ಏ .. ಇಲ್ಲಿನ ಚಾಲಕ ಏನೋ ಸೂಚನೆ ಕೊಡ್ತಿದಾನೆ ಕೇಳುಸ್ಕೊಳೆ..
ಸಂಯುಕ್ತಾ:- .... ಹು .. ಇನ್ನೈದು ಹತ್ತು ನಿಮಿಷದಲ್ಲಿ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಆಗ್ತಾನಂತೆ. ಅಮ್ಮನ ಎಬ್ಬಿಸು.
ಎಲ್ಲರೂ ಸೀಟ್ ಬೆಲ್ಟ್ ಧರಿಸಿ ಎಂದು ಪರಿಚಾರಿಕೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದಳು. ಸೈಲೆಂಟಾಗಿದ್ದ ವಿಮಾನದೊಳಗೆ ಈಗ ಗಿಜಿ ಗಿಜಿ ಸದ್ದು. ಎಲ್ಲರೂ ಆಸನದಲ್ಲಿ ಸರಿಯಾಗಿ ಕೂತು ಸೀಟ್ ಬೆಲ್ಟ್ ಧರಿಸಿದ್ದಾರೋ ಇಲ್ಲವೋ ಎಂಬುದನ್ನು ಪರಿಚಾರಕಿಯರು ಗಮನಿಸಿ ಹೋದರು.
ವಿಮಾನ ಲ್ಯಾಂಡ್ ಆಗಿ ಒಬ್ಬಬ್ಬರೇ ಕೆಳಗಿಳಿಯ ತೊಡಗಿದರು. ನಾವೂ ಕೆಳಗಿಳಿದು ಬರೋಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗಂಟೆ ಆರಾಗಿತ್ತು. ಲಗೇಜ್ ಎತ್ತಿಕೊಂಡು ಹೋಗುವಾಗ ಇವರಿಬ್ಬರ ಗಮನ ಯಾವುದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೂ TV ಕಡೆ ಹೋಗಬಾರದೆಂದು ನಿಶ್ಚಯಿಸಿದ್ದೆ. ಆ ಸುದ್ದಿ ಬಿತ್ತರವಾಗುತ್ತಿದೆಯೋ ಇಲ್ಲವೋ? ನನಗೂ ಕುತೂಹಲ, ಆದರೂ ಇವರಿಗೆ ಅದರ ಕಡೆ ಗಮನಹೋಗದಂತೆ ಅದು ಇದು ಏನೇನೋ ಮಾತಾಡಿ, ಅವರನ್ನು ಆಚೆ ಕರೆತರುವಲ್ಲಿ ನಾನು ಯಶಸ್ವಿಯಾದೆ.
ಅವರಿಬ್ಬರನ್ನು ಆಚೆ ನಿಲ್ಲಿಸಿ, ನಾನು ವಾಶ್ ರೂಮಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬರ್ತೀನಿ ಎಂದು ನೆಪ ಹೇಳಿ, ಬೆಳಗ್ಗೆ ನನಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಡಯಲ್ ಮಾಡಿ, ವಿವರ ಪಡೆದುಕೊಂಡೆ. ವಾಶ್ ರೂಮಿಂದ ವಾಪಸ್ ಬರೋವಾಗ ಕ್ಯಾಬಿನ ಡ್ರೈವರ್ ಅಣ್ಣಪ್ಪನಿಗೆ ಕರೆ ಮಾಡಿ, ಬೆಳಗ್ಗೆ ನಡೆದಿರುವ ಘಟನೆ ಬಗ್ಗೆ ಕಾರಲ್ಲಿ ಹೋಗೋವಾಗ ಮಾತಾಡಬಾರದು ಎಂಬ ಸೂಚನೆ ಕೊಟ್ಟೆ.
ಲಗೇಜ್ ಎಲ್ಲ ಕಾರಿಗೆ ಏರಿಸಿ, ವಿಮಾನದಲ್ಲಿ ಕಾಲು ಸರಿಯಾಗಿ ಚಾಚಲು ಆಗದೆ ಕಾಲು ನೋವು ಎನ್ನುತ್ತಿದ್ದ ಅತ್ತೆಯನ್ನು ಡ್ರೈವರ್ ಪಕ್ಕದ ಸೀಟಿನಲ್ಲಿ ಕೂಡಿಸಿ ನಾನು ಸಂಯುಕ್ತಾ ಹಿಂದೆ ಒಬ್ಬರಿಗೊಬ್ಬರು ಅಂಟಿಕೂತೆವು.
*************************************
I could not concentrate much. As there is too much conversation between them.But at the end once again twist. I liked it.
ReplyDeleteಇರಲಿ, ಸಮಯ ಸಿಕ್ಕಾಗ ಪೂರ್ತಿ ಓದಿ. ಟ್ವಿಸ್ಟ್ ಗಳೇ ನನ್ನ ಕಥೆಗೆ ಆಧಾರ ಎಂದು ನನ್ನ ಎಲ್ಲ ಕಥೆಗಳನ್ನು ಓದಿದವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ :P
Delete